Tuesday, October 6, 2009
భాగ్యనగరంలో రెహమాన్ గళం ప్రతిధ్వనించనుంది - పండగే పండగ
Posted by raviteja at 11:54 AM 0 comments
Thursday, September 10, 2009
A అంటే AIEEE, B అంటే BITSAT, .... I అంటే IIT - ఆంధ్రాలో టెక్నోస్కూల్ వ్యాపారాలు
ఒక ఇంట్లో బాధ్యత గల తల్లిదండ్రుల మధ్య సంభాషణ:
తల్లి: ఎవండీ ! పక్కింటివాళ్ళ అమ్మయిని IIT coaching లో పెట్టారట.. వింటున్నారా?..
తండ్రి: మనవాడ్ని కూడా join చేద్దాం.. ఈ సంవత్సరం 5th class అవ్వనివ్వు.. పెట్టేద్దాం..
తల్లి: ఊర్కోండీ.. ఇవాళా రేపు అంతా IIT లు EAMCET లని LKG నుంచే పెట్టెస్తుంటే..
తండ్రి: నిజమేలే.. కానీ..వాడికి పాపం ఈ school తోనే సరిపొతోంది కదా.. ఆ tuition అని, ఈ tuition అని తిప్పుతూనే ఉన్నాం.. ఇప్పుడే ఎందుకనీ..
తల్లి: ఏదైనా ఈ competitionలో ఇప్పటి నుంచీ కష్టపడనిదే రాదండీ.. రేపు వాడికి IITలో rank వచ్చాక వాడే కదా సంతోషంగా ఉండేది.. నా మాట విని వాడు ఈరోజు పడే కష్టం కన్నా.. రేపటి భవిష్యత్తు గురించి అలోచించండి.. ఏమంటారు?
తండ్రి: వాడి భవిష్యత్తు కన్నా ఏది ముఖ్యం చెప్పు మనకి..? అలాగే చేసేద్దాం..కానీ వాడు
....
...
..
.
(ఇంతలో door bell మోగింది)
"తలుపు తెరవగానే..3 కేజీల మూటని మోసీ మోయలేక ముభావంగా చూస్తున్న మున్నాగాడు.. చదివేది 5th class అయినా రోజుకి పన్నెండు గంటలు schoolల్లో, tuition నుంచి ఇంటికొచ్చాక వాడు చేసేది ఒక్కటే.. పుస్తకాలతో కుస్తీ.. అందుకే కాబోలు వాడు వాళ్ళ class topper.."
వచ్చీ రాగానే..
తండ్రి: ఏరా.. ఇవాళ maths exam ఎలా రాశావ్?
మున్న: అంతా బానే రాశాను కానీ.. last question లో 3*3=6 అని తప్పు రాశా నాన్నా..
తల్లి: (కోపంగా)ఎన్ని సార్లు చెప్పాను నీకు.. మళ్ళీ అదే తప్పు చేసుకొచ్చావ్.. ఇలా అయితే నువ్వు వంద కి వంద ఎప్పుడు తెచ్చుకుంటావ్..నీ బొంద!
మున్న: అదీ.. చూస్కోలేదమ్మా.. ఈ సారి exam బాగా చేస్తాను..
తల్లి: ప్రతి సారీ ఇంతే చెప్తావ్! ఇలాగే 10th class కూడా అయిపోతుంది.. తర్వాత నువ్వు ఇంటర్ ఎలా చేస్తావో.. IIT లో seat ఎలా తెస్తావో ఎమిటో..
మున్న: (school bag దించుతూ అమాయకంగా) అమ్మా, ఆ IAT లో కూడా HomeWorkలుంటాయా?...
తల్లి: అది అప్పటి సంగతిగానీ ముందు ఈరోజు HW చేసి తగలడు.. అన్ని తప్పులు తప్పులు చేసుకొచ్చావ్.. రేపటి exam లో సరిగా చెయ్యకపోతే చూడు.. త్వరగా స్నానం చేసిరా పో !
....
...
..
.
తల్లి: అవునండీ.. IIT అంటే ఏమిటింతకీ.. మీకా full-form ఏమైనా తెలుసా?
తండ్రి: అవన్నీ మనకెందుకు.. మనకి మనవాడి భవిష్యత్తు ముఖ్యం.. వాడికందులో seat రావడం ముఖ్యం.. అంతేనా?
తల్లి: అంతే.. అంతే.. IIT లోనే మన మున్నాగాడి భవిష్యత్తు.. :)
తండ్రి: సరేగానీ.. ఇందాకా కొత్త school పేరేంటన్నావ్?
తల్లి: ఏం school అండీ?
తండ్రి: అదే.. రొజుకి పదిహేను గంటలు చదివిస్తారన్నావు చూడు.. పారా..something
తల్లి: అదా.. పారాయణ techno school..
తండ్రి: ఆ.. అందులో పెట్టేద్దాం.. ఎమంటావ్?
తల్లి: దానికన్నా శ్రీ హిరణ్య techno school అని ఉందిగా..అది top అటండీ.. అక్కడైతే ఇరవై గంటలు చదివిస్తారట..
తండ్రి: అయితే ఇంకేం.. అక్కడే పెడదాం.. అక్కడైతేనే rank కి guarantee ఎక్కువ ఉంటుందోయ్..
తల్లి: అది నిజం.. అందులోనే join చేద్దాం....ఇప్పుడు నాకెంత సంతోషంగా ఉందో తెలుసా.. రేపట్నుంచి ఆ పక్కింటావిడకి గర్వంగా చెప్పుకుంటాను.. మన మున్నా కూడా IIT చేస్తున్నడని..
....
...
..
.
ఇప్పుడు మున్నా లాంటి ఎంతో మంది పిల్లలకి తెలిసిన దారులు రెండే రెండు.. ఒకటి IIT(ఇంజనీరింగ్) రెండోది మెడిసిన్.. పోనీ వాళ్ళంతా ఇష్టపడే అవన్నీ చేస్తున్నారా అంటే..అది ఇప్పటి పరిస్థితుల ప్రభావమనే చెప్పాలి.. మున్నా వాళ్ళ తల్లిదండ్రులకి పాపం వాడి మీద ఉన్నది ప్రేమే..కానీ వాడి భవిష్యత్తుపై పెట్టిన ఆలోచన వాడి బాల్యన్ని ఎలా ప్రభావితం చేస్తున్నయో అలోచించట్లేదు..అహర్నిశలు కష్టపడుతున్నారు..కష్టపెడుతున్నారు..ఇంతా చేస్తే రేపు ఆ rank రావాలిగా..schoolల్లో markలు తగ్గితే ఇంక ఎవరితో మాట్లాడకపోవడం,rank రాకపోతే ఘోర పాపం చేసిన వారిలా జనసంచారానికి దూరమైపోవడం.. ఇంకా మాట్లాడితే ఆత్మహత్యలంటారు.. ఎందుకిలా?? సరే ఈలోపు మీరు ఆలోచించండి..
మనం మున్నాగాడి గురించి చూద్దాం..
ఇలా కాలచక్రం పాతిక వసంతాలు పూర్తిచేసే సమయానికి మున్నా ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి చూస్కుంటే వాడికి ఆ rank కన్నా కోల్పోయిన బాల్యమే గుర్తొస్తుంది.. ఆ వయస్సులో ఉద్యోగానికి.. ఉద్యోగమొచ్చాక జీతానికీ ఎలాగూ కష్టపడుతూ ఉండాలి.. అప్పుడు TVలో Tom n Jerry చూసే time ఉంటుందా.. లేకపోతే రోడ్ల మీద cricket అడుకునే వీలుంటుందా.. ఎప్పుడో weekends అప్పుడు office work లేకపోతే collegues తో సినిమా కెళ్ళడం... ఇంటికి fone చేసి మాట్లాడ్డం.. అలా జీతమే జీవితంగా గడిపేయడం..
నేనేదో ఈ education system ని మొత్తం తప్పు పట్టేసి పిల్లల్నందరినీ ఉద్ధరించేద్దామనే ఉద్దేశంతో లేనిక్కడ.. అవునండీ.. ఇప్పుడు మంచి ఉద్యోగాలు సులభంగా రావాలంటే ఇంజినీరింగే చదవాలి.. చదివించండి..కానీ ఆ పసికందుల ఆసక్తులనీ, అభిప్రాయాలని కూడా గౌరవించండి..రోజుకు పన్నెండు గంటల school చదువులను స్వస్తి చెప్పండి..వాళ్ళకి చదువనేది ఉద్యోగంతో పాటు ఙ్ఞానాన్ని కూడా ఇస్తుందని తెలపండి.. అఆఇఈ లతో పాటు సరిగమలని కూడా నేర్పండి..అలా పెరిగి సంపూర్ణ భావి భారత పౌరులైన తర్వాత వారి తల్లిదండ్రులుగా అప్పుడు మీరు తప్పకుండా గర్వించదగ్గ స్థానాల్లో ఉంటారు..
ఇది నా అభిప్రాయమే కాదు.. విన్నపం కూడా..!
Posted by raviteja at 3:38 PM 9 comments
Wednesday, September 9, 2009
నిరీక్షణ - (కపిత)
పడిలేచే కెరటాలలొ దరిచేరే అలవు నీవు
వినిపించే సరిగమలను శృతిచేసే గళము నీవు
మదికోరే అనురాగము అందించే ప్రేమ నీవు
పురివిప్పే నెమలిని కవ్వించే వానవు నీవు
లయతప్పే ఎదసడిని సంధించిన బాణము నీవు
చలిగుప్పే మాసానికి వెచ్చని కౌగిలి నీవు
అనిచెప్పే మనసుకి నచ్చిన చెలిమి నీవు
వెలుగిచ్చే వెలుతురును వెలిగించే కాంతివి నీవా
ఎదురొచ్చే అలజడికి బదులిచ్చే అనుభవానివా
విరబూసే విరులన్నిట మూగముద్ద బంతివి నీవా
వెంటాడే ఎడబాటును ఇకనైనా తరిగించలేవా ..
నీలి గగనాన ఎగిరే విహంగానివో
నీటి సంద్రాన ఎగసే తరంగానివో
ఏటి తామరల చందాన విరిసే
మేటి అందాల భరిణవు నీవో
Posted by raviteja at 7:03 AM 8 comments
Tuesday, September 8, 2009
తెలుగు సీరియళ్ళు చూపించకుండానే చంపడం ఎలా?
ఒక ఇంట్లో: (అప్పుడే DINNER TIME అయింది)
తల్లి పిల్లలతో: office నుంచి నాన్నగార్ని రాని.. అందరం కలిసి భోం చేసేద్దాం.
(DOOR BELL..నాన్న వచ్చారు) కొద్దిసేపు తర్వాత..
నాన్నగారు: ఇవాళ news ఎంటో.. ఆ serials ఆపి కొంచెం news channel పెట్టు..
"సరిగ్గా అప్పుడు మనకు దొరికే ఏకైక programme కుట్రలు, కుతంత్రాలతో కూడిన చావు కబుర్లు!"
నూతన ప్రసాద్గారు(నేపధ్యవ్యాఖ్యానంలో):
"ఆ రోజు శ్రావణీ-సుబ్రహ్మణ్యం ల పెళ్ళి రోజు.. భర్త factory నుంచి త్వరగా వస్తారని శ్రావణి కళ్ళలో వత్తులేసుకుని లక్షవత్తుల నోము చేస్తోంది..
(అలా చాలసేపయిందని చెప్పడానికి .. గడియారం speedగా తిప్పి fast music..డగ్-డగ్..డగ్-డగ్..డగ్-డగ్)
అక్కడి గోడ మీది గడియారం లాగే సుబ్బిగాడు కూడా ఎక్కడో తిరుగుతున్నాడన్న అనుమానం ఆమె మదిలో మెదిలింది.ఆ అనుమానం పెనుతుఫానుగా మారుతుందని అప్పటికి ఆమె ఓహించలేకపోయింది! అనుకున్నట్లే సుబ్బి కొంచెం late గా వచ్చాడు.
భార్యతో పాటు భోజనం చేద్దామని కూర్చుని..
సుబ్బి: "గుత్తొంకాయ కూర ఏదీ" అన్నాడు
భార్య:(కోపంతో) "నేను వండలేదూ" అంది ఆ మాటలు తూటాల్లా సుబ్బి గాడి గుండెల్ని తాకాయి..
ఒక్కసారిగా table మీది అవకాయ పచ్చడిలాగ అతని మొహం ఎర్రబడింది..హఠాత్తుగా ఉగ్రావేశుడై గరిట తీసుకుని భర్యని టప్పీ-ఠప్పీ-టప్పీ అని బాద సాగాడు.
plastic గరిట బదులు steel గరిటను పెట్టి తప్పు చేసానన్న బాధలో భార్య దుఖసాగరంలో మునిగిపోయింది.
అయినా సుబ్బిగాడు టప్పీ-ఠప్పీ-టప్పీ అని బాద సాగాడు.
ఆ సంఘర్షణలో శ్రావణి మృత్యువుని ముద్దాడింది."
చావుకేకతో break... (కొన ఊపిరితో ఉన్న ఒక శవం మీద programme పేరు).. ఇప్పుడు ప్రసార వాహికలన్నమాట!
ఇంట్లో పరిస్థితి: horror music వల్ల, వచ్చే తొక్కలో tension వల్ల ఎవరికీ ముద్ద దిగలేదు.
భయంతో పిల్లల కడుపునిండిపోతుంది. టీవీకి అతికించిన కళ్ళు కంచంలో పెట్టేసరికి అన్నం చల్లారిపోతుంది. ఆ చావు గురించి మళ్ళీ analysis కొంతసేపు.. dinner అయిపోంగానే పిల్లలకేమో zandu balm ఇచ్చి పడుకోబెట్టి, పెద్దవాళ్ళు BP tablets వేసుకుని మళ్ళీ prog continue చేస్తుంటారు.. అక్కడ పిలాలూ ప్రశాంతంగా పడుకుంటారా అంటే అదీ లేదు.. వీళ్ళు మాత్రం ఎవర్నో చంపడానికి coaching తీస్కుంటున్నట్లుగా ఆ prog miss కాకుండా చూస్తారు.
ఇక్కడ చంపడం సరదానా లేక అది ఎలా జరిగిందో తెలుసుకోవడం సరదానా నాకు అర్ధంకాదు.. !!
Posted by raviteja at 4:35 AM 2 comments
Monday, September 7, 2009
తెలుగు TV channels లో reality shows
తెలుగు టీవి చానెళ్ళలో reality shows
:(తూటా - 3)
judge 1: అంతా బానే ఉంది కాని చివర్లో పోయింది ! (STUN MUSIC)
p 1: :( .. (ఏడుపు మొహం)
judge 2: నువ్వు dance చేశావు .. but energy తో చెయ్యలేదు..
p 1: (ఏడుస్తూ) జ్వరం సార్ .. అయినా programme ఉందని వచ్చి చేసాను.. dance నా ప్రాణం సార్.. prize నాకే రావాలి.. (sentiment తో కొట్టావురా! .. SAD MUSIC)
p 2 from audience: (గుక్కపట్టి ఏడుస్తూ) నాకు prize రాకపోతే మా అమ్మ ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది సార్.. నాకే కావాలి.. (ZOOM.. STUNNING MUSIC)
p 3 from nowhere: (కోపంగా .. sensor cuts మధ్య వినిపించే మాటలు ..) నేను వచ్చినప్పుడే fix ఐపొయాను సార్.. prize రాకపోతె నేను చచ్చిపోతాను.. (JUDGES GET WORRIED.. SHOCK)
అదే పనిలో ఉన్నానే ! (మనసులో)ఇప్పటికి నా సగం నెల జీతం ఈ sms లకే తగలేశా :(
ఇంకొక voice: ఇంకా పంపించు నాన్న.. లేకపోతే చస్తాడట .. ఏమౌతుందో ఏమో.. tension
shooting మధ్యలో studio దగ్గర:
ఓంకార్: ఆ 'p 3' ఏంటయ్య సరిగ్గ ఏడవలేదు.. glycerine పోయలేదా!
p 3: sorry sir.. break తర్వాత బాగ try చేస్తాను ..
ఓంకార్: సరే సరే.. prize p 2 కీ.. మీరిద్దరూ వాడికివ్వగానే STUNNING AND SHOCKING MUSIC ఉంటుంది.. బాగా shock అవ్వండి..ఈసారి ఇంకొంచెం try చెయ్యండయ్యా !!..
OKAY..WELCOME TO తూట-3 AFTER THE BREAK
ఓంకార్: మీరే ఇలా అంటే ఎలా master ?
GAP.. (WORRIED FACES)
ఓంకార్: time ఐపోతోంది.. చెప్పండి (మరీ overact చెయ్యకు ...అని signal)
judges:(తలకాయ ఊపుతూ) hmm సరే..
ఇదండీ పరిస్థితి.. సరదాగా dance చేస్తారేమో అనుకుంటే ఏడిపిస్తుంటారు!! అదే వాళ్ళ జీవితాశయం అన్నట్లు.. అలా sms పంపించి అనవసరంగా feel అయిపోయే వాళ్ళకి నేను చెప్పేదొకటే.. LITE తీస్కోండెహే !!
గమనిక: ఈ టప ఎవరినీ ప్రత్యేకంగా ఉద్దేశించి రాసినది కాదు.. అలా అనిపించినా entertainment కోసం రాసినదని మర్చిపోగలరు :P
Posted by raviteja at 5:59 AM 1 comments
ఆంధ్రభోజుడు
రాజాధిరాజ..ఆంధ్రభోజ..కన్నడరాజ్య రమారమణ..మూరురాయరగండ..మల్లరాయర..విజయనగర సామ్రాజ్య ప్రభువులు శ్రీ శ్రీ శ్రీ కృష్ణదేవరాయలవారు వేంచేస్తున్నారహో . .!! సంగీత సాహిత్య లలితకళలను పోషించిన రాజ్యం పచ్చగా ఉంటుందని నిరూపించిన రాజు రాయలవారు.ఆయన సంగీత ప్రియుడు మరియు స్వతహాగా కవి కావడం వల్లనేమో కూడా వారి పాలనలో ద్రవిడ భాషల కవులందరికీ సన్మానాలు జరిగేవని చెప్పుకునేవారు.అష్టదిగ్గజ పోషకుడని మనకు తెలిసిందే.. వారే:
అల్లసాని పెద్దన
Posted by raviteja at 5:05 AM 0 comments
Sunday, September 6, 2009
తెలుగు చలనచిత్ర రారాజు - SVR
కంసుడు, రావణుడు, హిరణ్యకశిపుడు, నరకాసురుడు, ఘటోట్కచుడు.. వంటి పౌరాణిక పాత్రలు వినగానే ఠక్కున గుర్తుకొచ్చే స్వరూపం ఎస్వీ.రంగారావు గారిదే! ఎటువంటి పాత్రలోనైనా జీవించి ఆయా పాత్రలకు న్యాయం చేయడం ఆయన నైజం.సంస్కృత పద్యాలు సైతం అవలీలగా భావాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ చదవగల కళ ఆయన సొంతం. మిస్సమ్మ లోని జమీందారు పాత్ర అయినా,బొబ్బిలి యుద్ధంలోని తాండ్ర పాపారయుడు పాత్ర అయినా ఆయన తప్ప వేరెవ్వరు పోషించినా అవి ప్రాణం పోసుకునేవి కావేమో!
ఆయన నటించిన సినిమాలన్నింటిలో నేను ఎప్పటికీ మరిచిపోలేనివి పాతాళ భైరవి మరియు మాయాబజార్. పాతాళ భైరవిలో మాంత్రికుడి వేషంలో, " సాహసం శాయరా.. ఢింభకా!" అంటూ సాగే ఆయన నటన ఆద్యంతం ఆకట్టుకుంటుంది.ఆరోజుల్లోనే ఆయన నర్తనశాలలోని కీచకుడి వేషానికి మొట్టమొదటి భారతీయునిగా అంతర్జాతీయ అవార్డు కూడా అందుకోవడం ఆంధ్రులందరికీ గర్వకారణం.నటుడిగా, దర్శకునిగా, నిర్మాతగా తెలుగు నాటక,సినీ రంగాలకి వారు చేసిన సేవ అద్వితీయం.ఇటువంటి గొప్ప కళాకారుల గురించి తెలుసుకోవడమే మన అదృష్టం.అలా ఎంత మాట్లాడినా తక్కువే!
హై హై నాయకా !! :)
Posted by raviteja at 3:14 PM 0 comments